Voor de diagnostiek naar cytomegalovirus (CMV) infecties zijn meerdere bepalingen beschikbaar. Het is afhankelijk van de vraagstelling welke bepaling meest geschikt is. Voor het aantonen van een recente CMV infectie (primo – infectie) worden bepaald: CMV-IgM, CMV-IgG in serum. Indien de IgM positief is kan door het laboratorium of op verzoek van de inzender de aviditeitstest voor CMV-IgG worden aangevraagd. Voor het aantonen van een immuunstatus volstaat het bepalen van CMV-IgG. Een CMV re-activatie bij immuungecompromitteerde personen wordt aangetoond door het bepalen van een CMV-virale load in EDTA (CMV-PCR kwantitatief), of in het geval van een CMV pneumonie of CMV colitis in BAL of darmbiopten. Voor het aantonen van een CMV ziekte van het oog of in de liquor wordt geadviseerd standaard oogvocht of liquor in te sturen met serum voor het bepalen van specifieke antistofproductie (Indexserologie) in die compartimenten tezamen met de CMV-PCR bepaling op oogvocht of liquor. Een congenitale CMV infectie van een pasgeborene kan het beste aangetoond worden middels een CMV-PCR bepaling in urine afgenomen binnen 20 dagen na de geboorte. Alternatieve methoden zijn CMV-PCR van een keelwat afgenomen direct na geboorte, of CMV-PCR uigevoerd op vruchtwater of een CMV-PCR uitgevoerd op een hielprikkaartje (minder sensitief dan urine). Voor aanvullende informatie over het testen op hielprikbloed en de link naar het RIVM protocol om hielprikkaartjes op te vragen, klik hier. Beduidend minder sensitief maar wel specifiek is IgM onderzoek bij het kind in serum afgenomen binnen 20 dagen na de geboorte.